Mainframe: verschil tussen versies

Versie van 14 okt 2014 om 23:28

Honeywell-Bull Mainframe 1990

Een mainframe is een centrale computer die in de jaren 50 van de 20e eeuw bij bedrijven in gebruik werden genomen.

In hun glorietijd waren de grotere mainframes reusachtige, soms zelfs watergekoelde machines. De capaciteit van deze machines was echter beperkt in vergelijking met laptops uit de eerste jaren van de 21e eeuw.

De benaming ontstond toen in de jaren 70 andere computers werden ontwikkeld, met name minicomputers, zoals de PDP van DEC, en later personal computers.

Bediening

Een bedrijf had meestal maar één mainframe waarin de computergegevens werden ingevoerd met ponskaarten, ponsbanden of magnetische tapes.

Uitbreiding

In het midden van de jaren 60 kwam er besturingssoftware die het mogelijk maakte om meerdere taken tegelijk uit te laten voerden, zogenaamde multitasken.

Pas in de jaren '70 werd begonnen met het aansluiten van terminals aan mainframes zoals schrijfmachineterminals (teletype) en later ook beeldschermen.

Ondanks de opkomst van de personal computer in de jaren '80 zou het nog jaren duren voordat deze als "clients" aan mainframes als "servers" werden aangesloten.

Bouwers

De bekendste bouwer van mainframes is IBM die 90% van de markt beheerste. Ook Unisys en Bull waren actief op deze markt. Fujitsu en Hitachi fabriceerden "plug compatible" mainframes, waarmee op compatibiliteit met IBM mainframes werden gedoeld.

Mainframes vs. supercomputers

Mainframes zijn uitgegroeid tot supersnelle computers maar mogen niet worden verward met supercomputers.

Een supercomputers is vooral gericht op piekprestaties op het gebied van berekeningen en is bijvoorbeeld geschikt voor het doorberekenen van complexe simulaties.

Een mainframe wordt gekenmerkt door optimalisatie van I/O operaties en betrouwbaarheid, bijvoorbeeld voor de verwerking van de transacties van een bank. Een mainframe kan jarenlang storingsvrij doorwerken en het onderhoud kan worden verricht terwijl het systeem doordraait.